Chapter(1) of Fully Human

အခန္း(၁) ျပည့္စုံေသာ လူသားဘ၀(Person hood-The art of being fully human)
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဒုိင္ယာရီေလးထဲမွာ အလြန္ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ကမၻာႀကီးနဲ႔လူသားေတြရဲ႕အေၾကာင္းကုိ ျပည့္စုံေအာင္ေဖၚျပႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေသးငယ္တဲ့ ႀကဳိးပမ္းအားထုတ္မႈနဲ႔ ျပည့္စုံေသာလူသားဘ၀ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိေဖၚက်ဴးရာမွာ အခက္အခဲမ်ားစြာေတြ႕႐ွိရပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြဟာ အေျခခံသေဘာတရားမွ် ေလာက္သာျဖစ္ပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ စိတ္၀င္စား သူမ်ားအတြက္ မိမိတုိ႔လက္လွမ္းမွီႏုိင္ သေလာက္ ဆက္လက္ေလ့လာ ႀကိဳးစားၾကမယ္ဆုိရင္ သာယာခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ လူသားဘ၀ကုိရ႐ွိ ေစလုိတဲ့ ဆႏၵျဖစ္ပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အသိညဏ္နဲ႔အေတးြအေခၚဆုိတာကလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွာ အသိညဏ္ မရင့္က်က္ခဲ့ပါဘူး၊ တျဖည္းျဖည္းအ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့မွ သင္ယူမွတ္သားမႈ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈ ေတြျပဳလုပ္ရင္း အသိညဏ္ တုိးတက္ရင့္သန္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္၊ သဘာ၀ ေလာကႀကီးထဲမွာ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ ပါ၀င္ေပါက္ဖြါးလာရတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဆုိတာ ဒီလုိပါလားလုိ႔ တျဖည္းျဖည္း သေဘာေပါက္လာပါတယ္၊တခ်ိဳ႕မွာ မ်ိဳး႐ိုးဗီဇအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ညဏ္ရည္နိမ့္က်တာမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ ခြၽင္းခ်က္ထား ရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ခြၽင္းခ်က္ေတြေခတၱဖယ္ထားၿပီး မ်ိဳးေစ့ေကာင္း ေရခံ ေျမခံေကာင္းမွာ ေပါက္ရတဲ့သစ္ပင္လုိ အသီးအပြင့္ေတြေ၀ဆာႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေပၚမွာ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ ၾကည့္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္၊မ်ိဳးေစ့မွန္ရင္ အပင္ သန္ရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။
လူသားတစ္ဦးအေနနဲ႔ ေမြးရာပါျပ႒ာန္းခ်က္ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ပါမလာပါဘူး၊ဘုရင္ျဖစ္ရမယ္ လူဆုိးျဖစ္ရမယ္ လူခ်မ္းသာျဖစ္ရမယ္ ဆင္းရဲမြဲေတသူျဖစ္ရမယ္ စသည္ေတြဘာတစ္ခုမွ ေမြးရာပါမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူျဖတ္သန္းရတဲ့ေခတ္ကာလ အေျခအေနနဲ႔ သူ႕ပတ္၀န္းက်င္ အေလ်ာက္ ျပ႒ာန္းခံဘ၀ကုိေရာက္သြား တတ္ပါတယ္၊ ေလာကက်င့္၀တ္ေတြစည္းမ်ဥ္းေတြေအာက္မွာ ေနရင္းထုိင္ရင္း အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ဘ၀နဲ႔ မလြတ္လပ္သူ တစ္ဦး ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္၊အလားတူပဲ လြဲမွားတဲ့အယူ အစြန္းေရာက္တဲ့ ဘာသာေရးယုံၾကည္မႈ ေႏွာငၾ္ကိဳး ေတြနဲ႔လဲ တုတ္ေႏွာင္ ထားျခင္းခံရတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အ၀တ္အထည္တစ္ခုကုိ ေဆးအေရာင္ဆုိးခ်င္ရင္ ဦးစြာအညစ္အေၾကး ေခ်းေညွာ္ ကင္းစင္ေအာင္ ေလွ်ာ္ဖြပ္ၿပီးမွ လုိရာေဆးေရာင္ဆုိးရသကဲ့သုိ႔ မိမိမွာလာေရာက္စြဲၿငိေနတဲ့အစြန္းအထင္း အညစ္အေၾကးနဲ႔ေႏွာင္ႀကိဳးေတြကုိအရင္ဆုံးျဖဳတ္ပယ္႐ွင္းလင္းရပါလိမ့္မယ္၊အဲဒီအခါ မိမိရဲ႕ပုဂၢလဘ၀ မူလပကတိ အေျခအေနမွန္ ျပန္လည္ရ႐ွိႏုိင္ပါတယ္၊ထုိပုဂၢိဳလ္အေနနဲ႔ နဂုိရ္ပုံမွန္ျဖစ္လာတယ္ဆုိပါေတာ့၊ ဆုိလုိတာကေတာ့ ျပ႒ာန္းခံဘ၀မွာ လူဟာ မိမိနဂုိရ္႐ွိရင္းစြဲအရည္အေသြးေတြ ေမွးမွိန္ေနတတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္၊ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ အေရာင္ဆုိးမႈ ေလာင္းရိပ္ေပးမႈေတြေအာက္မွာ အသိညဏ္မပြင့္လင္း အေရာင္မထြက္ႏုိင္ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊ ဒါကုိ ဒႆနပညာ႐ွင္တခ်ိဳ႕က ပုဂၢလဘ၀ေပ်ာက္ဆုံးေနျခင္း လူသားဘ၀ အဓိပၸါယ္ကင္းမဲ့ေနျခင္းလုိ႔ ဖြင့္ဆုိၾက ပါတယ္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာ ေက်းကြၽန္စံနစ္ ဖ်က္သိမ္းခ်ိန္က လြတ္လပ္ ခြင့္ရတဲ့ ေက်းကြၽန္ေတြဟာ ငုိေၾကြးခဲ့ၾကတယ္တဲ့၊ကြၽန္ဘ၀နဲ႔ ေနသားက် ေနေတာ့ သုတုိ႔ဘာသာ မရပ္တည္ႏုိင္ၾကဘူး၊အရာရာမွာ အ႐ွင္သခင္ကုိ အားထားမွီခုိလာတဲ့အတြက္ ပုဂၢလဓိ႒ာန္ ႐ွင္သန္မႈမျပဳႏုိင္ၾကဘူး၊ဒီသေဘာဟာ လူသား တစ္ေယာက္သည္ လက္ေအာက္ခံဘ၀ အမွီအခုိတစ္ခုခုု ေအာက္မွာ ေရာက္႐ွိေနမယ္ဆုိရင္ မိမိရဲ႕ ပင္ကုိယ္စြမ္းရည္နဲ႔ လြတ္လပ္မႈ ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့သေဘာပါပဲ၊လူသည္ လြတ္လပ္သူျဖစ္မွသာ ပကတိ အ႐ွိအတုိင္း အရည္အခ်င္းနဲ႔ စြမ္းရည္ေတြ ထြက္ေပၚလာႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လုိက်င့္ႀကံ ေနထုိင္သင့္ပါသလဲ။
ယုံၾကည္မႈနဲ႔ က်င့္၀တ္ ( belief and ethics ) ကုိကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လုိ ပုိင္းျခား နားလည္သင့္ပါသလဲ၊ ေလာက က်င့္၀တ္ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း ဥပေဒ ေတြကုိလဲ ပစ္ပယ္လုိ႔မသင့္ပါဘူး၊မိမိ ယုံၾကည္ရာ ဘာသာေရး ဆုိတာကလဲ ေလာကရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းထဲမွာမုိ႔ ျပဳသင့္ျပဳထုိက္တဲ့ အပုိင္းေတြ ကုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ေလာကရဲ႕ စည္းအျပင္ ဘက္ထြက္ေနလုိ႔ မရတဲ့ လူသားဘ၀ဟာ ေလာကထဲမွာပဲ က်င္လည္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။လူ႕ေဘာင္ အဖြဲ႕အစည္းကုိ အက်ိဳးျပတဲ့ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ိဳးေတြ ကုိေတာ့ အားေပးသင့္ပါတယ္။
ေ႐ွးေခတ္ကလူသားတခ်ိဳ႕လုပ္ခဲ့တဲ့ နတ္ကုိးကြယ္မႈ ယာဇ္ပူေဇာ္ပသမႈ၊အသက္ကုိစေတးၿပီး ယာဇ္ပူေဇာ္မႈ မ်ိဳးေတြဟာ လုံး၀မျဖစ္သင့္ပါဘူး၊ယခုေခတ္ထဲမွာလည္း အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ဥစၥာ သားမယား စသည္ေတြ စြန္႔ရင္ျမင့္ျမတ္သူျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့အယူူ၊စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ေနာင္ဘ၀ ေကာင္းက်ိဳး႐ွိမယ္ဆုိတဲ့ အယူမ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား က်န္႐ွိေနပါေသးတယ္၊ဒါေတြဟာအယူသီးတဲ့ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈ အမွားေတြ၊ စိတ္ကူးယဥ္နယ္ပယ္က မေရရာမေသခ်ာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးခံရမႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္၊မိမိကုိယ္မိမိ အားကုိး ရမည့္အစား သူတပါးအေပၚ မွီခုိအားထားျခင္း၊လက္ေတြ႕မ်က္ေတြ႕မက်တဲ့ တန္ခုိး႐ွင္မ်ားထံ ပူေဇာ္ပသရင္ ဆုေတာင္းျပည့္မယ္ဆုိတဲ့ အယူအစြဲ႐ွိျခင္းေတြဟာ လူသားရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ စြမ္းရည္ကုိ ဆုံး႐ႈံးေစၿပီး တန္ဖုိး႐ွိတဲ့ လက္႐ွိလူသားဘ၀ကုိ အဓိပၸါယ္မဲ့ျဖစ္သြားေစပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အဲဒီလုိ အသိမွား အျမင္မွားေတြ မျဖစ္ရေအာင္ မွန္ကန္တဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ အသိညဏ္ကုိ အသုံးျပဳ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ၿပီးမွ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ အက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြကုိ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္၊ ဒႆနပညာ႐ွင္ စာေရးဆရာႀကီးတခ်ိဳ႕က ေရးခဲ့ဘူးပါတယ္၊ေလာကမွာ ေကာင္းမႈ/မေကာင္းမႈ ဆုိတာ လူတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျမင္မတူျခင္းရဲ႕ အျခားေသာ အမည္နာမ ေ၀ါဟာရ ျဖစ္ေၾကာင္း၊အဓိပၸါယ္ တစ္မ်ိဳးထည္း ဖြင့္လုိ႔မရေၾကာင္း၊တကယ္ေတာ့ လူသားဘ၀မွာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္လုိ႕ လုပ္ေဆာင္ရတဲ့ အေျခအေနေတြသာ ႐ွိေၾကာင္း၊စင္စစ္ လူသားေတြဟာ မလုပ္မျဖစ္တဲ့ အရာကုိသာ လုပ္ေဆာင္ရတာျဖစ္ေၾကာင္း၊အမွား/အမွန္ အေကာင္း/အဆုိး စသည္ေတြဟာ တကယ့္ပစၥဳပၸန္ ပကတိအေျခအေနေပၚမွာ မူတည္ေၾကာင္း ဖြင့္ဆုိခဲ့ပါတယ္၊ အမွန္တရားဆုိတာ အျဖစ္မွန္ကုိ သိျမင္ျခင္းပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကုိမွ ေလွနံ ဓါးထစ္ တရားေသမွတ္ယူၿပီး မလုပ္သင့္ပါဘူး၊ဒါကုိ ေျပာင္းလြယ္ ျပင္လြယ္တဲ့ စံနစ္၊အ႐ွင္(flexible) ျဖစ္တဲ့ စံနစ္လုိ႔ေခၚႏုိင္ပါလိမ့္မယ္ လူသား အခ်င္းခ်င္း စာနာေထာက္ထားၿပီး ႐ုိင္းပင္းကူညီျခင္း၊ညႇင္းပမ္း ႏွိပ္စက္မႈ မျပဳျခင္းတုိ႔ဟာ တရားမွ်တမႈ (Justice) သေဘာ ေဆာင္ပါတယ္၊ အဲဒီ အမွန္သေဘာတရားမ်ိးေတြဟာ လူသားတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံးအပ္ပါ တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေ႐ွးအစဥ္အလာထဲက ေကာင္းႏုိးရာရာ အမွန္သေဘာတရားနဲ႔ အေတြးအေခၚေတြ ေပၚမွာ ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ နဲ႔ အံ၀င္မႈ႐ွိေအာင္ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ၿပီး ပုိမုိအက်ိဳး႐ွိေအာင္ မြမ္းမံ(Modify) လုပ္ေဆာင္ၾကည့္္သင့္ပါတယ္။

လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းလြတ္လပ္မႈ မတူညီႏုိင္ပါဘူး၊အဖြဲ႕အစည္းဟာ အမ်ားအတြက္ ထည့္စဥ္းစားရတာ ေၾကာင့္ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းေတြ မ႐ွိမျဖစ္ ႐ွိရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ပုဂၢလဘ၀ လြတ္လပ္မႈကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္အခြင့္အေရး ကုိယ္ပုိင္အေတြးအေခၚနဲ႔ မိမိ ရဲ႕ အဇၥ်တသ႑န္မွာ ပူေလာင္ဆင္းရဲ ေသာကေတြ ပေပ်ာက္ေအာင္၊မိမိ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေအးၿငိမ္းသာယာမႈျဖစ္ေစေအာင္ က်င့္ႀကံေနထုိင္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္၊ လူသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မိမိလည္း အက်ိဳး႐ွိ သူတပါးလည္းအက်ိဳး႐ွိမည့္ ကိစၥေတြကုိ ေ႐ြးခ်ယ္လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ မိမိအသက္ေမြးမႈအတြက္ သမာသမတ္က်တဲ့ စီးပြါးေရးေတြ လုပ္ေဆာင္ရင္းနဲ႔၊ အလုပ္တုိင္းမွာ မွ်မွ်တတ(Justify)ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္၊ဒါဟာ အစြန္းလြတ္ (မဇၥ်ိမ/အလယ္အလတ္) သေဘာကုိ ေဆာင္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
နိဂုံးခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူသားေတြရဲ႕ အသိညဏ္နဲ႔ အေတြးအေခၚရင့္က်က္မႈဟာ မည္မွ်အေရးပါေနေၾကာင္း၊ ျပည့္စုံေသာလူသားဘ၀ ျဖစ္ဖုိ႔ ပုဂၢလနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္း လြတ္လပ္မႈဟာ အလြန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း၊ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အားလုံး ရင့္က်က္သူမ်ား ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ္စီႀကိဳးစားႏုိင္ၾကပါေစ လုိ႔ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

၀န္ခံခ်က္။ ။ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဒုိင္ယာရီ နဲ႔ အေတြးအေခၚေလးေတြဟာ စာဖတ္သူမိတ္ေဆြ အတြက္ အုပ္တစ္ခ်ပ္ သဲတပြင့္ပမာ အက်ိဳး႐ွိေစမယ္ ဆုိရင္ ၀မ္းေျမာက္လွပါၿပီ၊ကြၽန္ေတာ့္ တင္ျပခဲ့တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြဟာ က်မ္းကုိးစာရင္း ေဖၚျပျခင္းမျပဳေသာ္လည္း လက္လွမ္းမွီသမွ် စာေပ ဗဟုသုတေပါင္းစုံရဲ႕ အသုံးအႏႈံး၊ေ႐ွးေခတ္ ဒႆနပညာ႐ွင္မ်ားရဲ႕ အယူ အဆေတြကုိ ကုိးကားပါေၾကာင္း ၀န္ခံအပ္ပါသည္။
ယခုတင္ျပခ်က္သည္ အက်ဥ္းခ်ဳံ႕မွ်သာျဖစ္ပါသည္၊ေနာင္အခါ လူသားဘ၀ ေတြးေခၚမႈမ်ား က႑အလုိက္ တင္ျပႏုိင္ရန္ ဆက္လက္ႀကိဳး စားပါအုံးမည္၊စာဖတ္သူမ်ား အေနနဲ႔လည္း လက္လွမ္းမွီသမွ် ဆက္လက္ ေလ့လာၿပီး သုံးသပ္ဆင္ျခင္ ဆက္စပ္ေတြးေခၚမႈမ်ားျပဳၾကပါရန္ တုိက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ေမာင္ပညာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ေမ လ
http:\\mgpyinnyar.blogspot.com
http:\\mgpyinnyar.friendster.blogs.com
Email: winpyin@gmail.com